Geri dönün

Lenfoma

Menü yükleniyor...

Lenf Kanseri (Lenfoma) Nedir?

Lenf kanseri, diğer bir ismiyle lenfoma, lenfatik sistemdeki anormal beyaz kan hücrelerinin (lenfositler) kontrolsüz bir şekilde büyümesiyle ortaya çıkan bir kan kanseri türüdür.

Lenfatik sistem vücudun bağışıklık sisteminin bir parçasıdır. Lenfatik sistemi oluşturan ögeler:

  • Lenfositler - bir tür beyaz kan hücresi (T hücreleri ve B hücreleri olmak üzere 2 tür lenfosit  vardır)
  • Lenf sıvısı - lenfositleri ve diğer bağışıklık sistemi hücrelerini taşıyan vücut sıvısı
  • Lenf damarları - lenf sıvısını vücut boyunca taşıyan ince damarlar [1]
  • Lenf düğümleri (ya da lenf bezleri) - lenf sıvısını kan dolaşımına girmeden önce  
    süzen lenf dokusu türü [2]
  • Diğer lenf dokuları - dalak, timus, bademcikler, kemik iliği ve sindirim sistemi dahil olmak üzere vücudun birçok yerinde görülür lenf sistemin dair bazı dokular

Lenfoma vücudun lenf dokusu olan herhangi bir yerinde başlayabilir. Genellikle göğüs veya boyundaki ya da kolların altındaki lenf düğümlerinde başlar. Buradan diğer lenf düğümlerine yayılır. Bazen akciğerler, karaciğer ve kemik iliği gibi vücudun diğer bölgelerine de yayılabilir.

Lenfoma, Avustralya'da kadın ve erkeklerde en sık görülen 10 kanser arasında yer almaktadır.

Lenf Kanseri (Lenfoma) Tipleri

Temelde 2 ana lenfoma tipi vardır:

  • Hodgkin Dışı Lenfoma (Non-Hodgkin Lenfoma) en yaygın lenfoma türüdür ve vakaların yaklaşık %90'ını oluşturur [1].
  • Hodgkin Lenfoma, diğer bir ismiyle Hodgkin Hastalığı, nadir görülen bir kanser türüdür.

Bu 2 tip, lenfoma hücrelerinin mikroskop altındaki görüntüsüne göre sınıflandırılır.

Bu lenfomaların her birinin farklı alt tipleri vardır.

Hodgkin Dışı (Non-Hodgkin) Lenfoma

Hodgkin Dışı Lenfomanın birçok farklı türü vardır. Bunlar, etkilenen lenfosit tipine ve kanserin ilerleme hızına bağlı olarak 2 grupta sınıflandırılır:

  • B hücreli lenfomalar, B lenfositlerinde (antikor üreten beyaz kan hücreleri) başlar. Bunlar Avustralya'da en sık görülen Hodgkin Dışı Lenfoma türüdür ve Avustralya’daki Hodgkin Dışı Lenfoma vakalarının yaklaşık %85'ini [2]  oluşturur.
  • T hücreli lenfomalar, T lenfositlerinde (bağışıklık sisteminin bir parçası olarak yabancı hücrelere saldıran beyaz kan hücreleri) başlar. Bunlar Avustralya'daki Hodgkin Dışı Lenfoma vakalarının yaklaşık %15'ini[3] oluşturur.

B hücreli lenfoma türleri şunlardır:

  • Yaygın Büyük B Hücreli Lenfoma (en yaygın B hücreli lenfoma türü)
  • Foliküler Lenfoma
  • Küçük Lenfositik Lenfoma (Kronik Lenfositik Lösemi olarak da adlandırılır)
  • Mantle Hücrelı· Lenfoma
  • Marjinal Bölge B Hücreli Lenfoma
  • Burkitt Lenfoma
  • Lenfoplazmasitik Lenfoma (Waldenstrom Makroglobülinemisi olarak da adlandırılır)
  • Tüylü Hücreli Lösemi (bu bazen bir lenfoma türü olarak kabul edilir)
  • Primer Merkezi Sinir Sistemi Lenfoması

T-hücreli lenfoma türleri şunlardır:

  • Prekürsör (Öncül) T-lenfoblastik Lenfoma (bazen Prekürsör (Öncül) T-lenfoblastik Lösemi olarak da adlandırılır)
  • Periferik T Hücreli Lenfoma
  • Kutanöz (Deri) T Hücreli Lenfoma (deri lenfoması bir B Hücreli Lenfoma türü de olabilir).

Hodgkin Lenfoma

Hodgkin Lenfoma 2 gruba ayrılır:

  • Klasik Hodgkin Lenfoma - gelişmiş ülkelerdeki tüm Hodgkin Lenfoma vakalarının yaklaşık %95'ini oluşturur
  • Nodüler Lenfosit Baskın Hodgkin Lenfoma

Klasik Hodgkin Lenfoma türleri şunları içerir:

  • Nodüler Sklerozan Tip (NS) (Klasik Hodgkin Lenfomanın en yaygın türü)
  • Karışık Hücreli Tip (MC)
  • Lenfositçe Fakir Hodgkin Lenfoma (LD)
  • Lenfositçe Zengin Hodgkin Lenfoma (LR)

Hem Hodgkin Lenfoma hem de Hodgkin Dışı Lenfoma yetişkinlerde daha sık görülür, ancak bu kanserler çocukları ve gençleri de etkileyebilir.

Çocuklarda, Hodgkin Lenfomanın yaşça daha büyük çocukları ve gençleri etkileme olasılığı daha yüksekken Hodgkin Dışı Lenfoma daha küçük çocuklarda daha sık görülme eğilimindedir [4].

Çocuklarda en sık görülen Hodgkin Dışı Lenfoma türleri şunlardır:

  • Lenfoblastik Lenfoma
  • Burkitt Lenfoma
  • Yaygın Büyük B Hücreli Lenfoma
  • Anaplastik Büyük Hücreli Lenfoma.

Lenfoma için risk faktörleri nelerdir?

Risk faktörü, bir kişinin belirli bir duruma (örneğin kanser) yakalanma olasılığını artıran herhangi bir faktöre denir.

Bazı risk faktörler değiştirilebilir veya onlardan kaçınılabilir. Bunlara örnek olarak yaşam tarzı veya çevresel risk faktörleri verilebilir. Bazı risk faktörleri ise değiştirilemez. Bunlara örnek olarak kalıtsal faktörler veya aile geçmişinde kanser vakası olup olmaması verilebilir.

Bir veya daha fazla risk faktörüne sahip olmanız kansere yakalanacağınız anlamına gelmez. Birçok kişi en az bir risk faktörüne sahip olmasına rağmen hiçbir zaman kansere yakalanmazken, kansere yakalanan diğer kişilerin bilinen hiçbir risk faktörü olmayabilir.

Kanserli bir bireyin bilinen risk faktörleri olsa bile, bu risk faktörlerinin hastalığın gelişimine ne kadar katkıda bulunduğunu anlamak genellikle zordur.

Lenfoma risk faktörleri

Lenfoma gelişme riski ile ilişkili birçok faktör vardır. Farklı lenfoma türleri için risk faktörleri farklılaşır.

Hodgkin Dışı Lenfoma risk faktörleri şunları içerir:

  • Artan yaş - vakaların çoğu 60 yaşın üzerindeki kişilerde görülür
  • Hodgkin Dışı Lenfoma geçirmiş birinci dereceden bir akrabaya sahip olmak kansere yakalanma riskini hafif miktarda artırmaktadır[1]
  • Cinsiyet – genel bakışta Hodgkin Dışı Lenfomanın erkeklerde görülme ihtimali kadınlara göre biraz daha yaygın olmakla beraber Hodgkin Dışı Lenfomanın bazı spesifik alt tipleri kadınlarda daha yaygındır
  • Radyasyona maruz kalma
  • Otoimmün hastalıklar (örn. romatoid artrit[2], çölyak hastalığı[3] ve sistemik lupus eritematozus vb.), bazı ilaçlar (örn. organ naklinden sonra kullanılan bağışıklık sistemini baskılayıcılar) veya genetik sendromlar sonucu ortaya çıkabilen zayıflamış bağışıklık sistemi
  • HIV, hepatit C[4], Epstein-Barr virüsü, insan T-hücresi lösemi/lenfoma virüsü (HTLV-1), insan herpesvirüs 8 ve Helicobacter pylori[5] (bir tür bakteri) enfeksiyonları gibi bağışıklık sisteminin sürekli olarak aktive olmasına neden olan kronik enfeksiyonlar
  • Et ve yağca zengin bir diyet
  • Bazı çözücülere, herbisitlere ve pestisitlere ve bazı kemoterapi ilaçlarına maruz kalma gibi diğer risk faktörleri de mümkündür ancak henüz doğrulanmamıştır.

Hodgkin Lenfoma risk faktörleri şunları içerir:

  • Yaş - Hodgkin Lenfoma erken yetişkinlik döneminde (özellikle 20'li yaşlardaki kişilerde) ve ileri yetişkinlik döneminde (55 yaşından sonra) daha yaygındır
  • Cinsiyet - Hodgkin Lenfoma erkeklerde kadınlara göre biraz daha yaygındır
  • Otoimmün hastalıklar veya bazı ilaçların (örn. organ naklinden sonra kullanılan bağışıklık sistemi baskılayıcılar) kullanımı sonucu zayıflamış bağışıklık sistemi
  • Epstein-Barr virüsü ve HIV gibi bazı virütik enfeksiyonlar [6]
  • Hodgkin Lenfoma geçirmiş birinci dereceden bir akrabaya sahip olmak kansere yakalanma riskini hafif miktarda artırmaktadır

Bu risk faktörlerinden herhangi birine sahipseniz veya lenfoma riskiniz konusunda endişeleriniz varsa, lütfen bir uzman hekime görünün.

Lenfoma Belirtileri Nelerdir?

Lenfomanın en yaygın belirtileri şunlardır:

  • Boyunda, kasıklarda veya koltuk altlarında ağrısız, şişmiş lenf düğümleri
  • Yorgunluk
  • Aşırı terleme veya gece terlemeleri[1]
  • Açıklanamayan düzenli ateş[2]
  • Cilt döküntüleri veya kaşıntılı cilt
  • Kilo kaybı
  • İştah kaybı
  • Sık görülen enfeksiyonlar
  • Kolayca kanama veya morarma
  • Şişmiş karın (şişmiş lenf düğümleri, şişmiş dalak, sindirim sistemindeki lenfomalar veya sıvı birikimi sebebiyle)
  • Öksürük, göğüs ağrısı veya nefes almada güçlük (göğüste şişmiş lenf düğümleri sebebiyle)
  • Baş ağrısı ve sinir sistemi problemleri (lenfoma beyindeyse görülebilir)
  • Cilt üzerinde veya altında, kaşıntılı, kırmızı veya mor yumrular, yamalar veya plaklar (lenfoma ciltte ise).

Farklı lenfoma türleri başka semptomlara neden olabilir ve çocuklar yetişkinlerden farklı semptomlar yaşayabilir.

Hodgkin Lenfoma başlangıçta sadece hafif semptomlar gösterebilir, bu nedenle teşhis edilmesi zor olabilir[3].

Waldenstrom Makroglobulinemisi (bir tür Hodgkin Dışı Lenfoma) aşağıdakilerin yanı sıra başka semptomlara da neden olabilir:

  • Halsizlik
  • Görme problemleri
  • Baş dönmesi
  • Ellerde veya ayaklarda ağrı, karıncalanma veya uyuşma
  • Kafa karışıklıkları
  • Kalp, böbrek ve sindirim sorunları.

Hodgkin Dışı Lenfomalı çocuklar aşağıdaki semptomları gösterebilir:

  • Hırıltılı solunum
  • Öksürük
  • Nefes alma güçlüğü
  • Yutkunma güçlüğü
  • Vücudun üst kısmında, baş, boyun ve kollarda şişme

Sadece lenfoma değil, birçok başka etken de bu belirtilere neden olabilir. Bu belirtilerden bazılarına sahipseniz doktorunuzla konuşun.

Lenfoma nasıl teşhis edilir?

Lenfoma teşhisi için yapılabilecek birçok muayene ve test vardır:

  • Tıbbı· öykü ve fı·zı·ksel muayene
  • Kan hücresi sayımı ve diğer laboratuvar testleri (kan testleri lenfoma teşhisini direkt olarak koymak için yeterli olmayabilir, ancak kemik iliğinizin, böbreklerinizin ve karaciğerinizin fonksiyonlarını kontrol edecektir – bu testlerin sonucunda organlarınızın fonksiyonlarının yetersiz görülmesi lenfomaya dair bir işaret olabilir [1])
  • Mikroskop altında incelenmek üzere lenf düğümlerinden, deriden veya kemik iliğinden[2] küçük bir doku parçasının alınması (biyopsi)
  • Göğüs röntgeni, bilgisayarlı tomografi (BT) taraması, manyetik rezonans görüntüleme (MRI) taraması, pozitron emisyon tomografisi (PET) taraması veya ultrason gibi görüntüleme testleri - bu testler, görüntülemenin olası kanserleri tespit etmesine yardımcı olmak için damardan boya enjekte edilmesini içerebilir
  • Bir iğne aracılığıyla omurilikten sıvı alınması (lomber ponksiyon veya spinal tap olarak da bilinir) - bu test yaygın değildir, ancak lenfomanın merkezi sinir sistemine yayılıp yayılmadığını görmek veya kemoterapi uygulaması için kullanılabilir[3].

Evreleme

Lenfoma teşhisi konulduktan sonra hastalığın evresini ve kanserin vücudun diğer bölgelerine yayılıp yayılmadığını belirlemek için başka testlerin yapılması muhtemeldir. Bu testler arasında görüntüleme testleri, kan testleri, biyopsiler veya kalp ve akciğer fonksiyon testleri yer alabilir. Hastalığın evresini bilmek, tıbbi ekibinizin sizin için en iyi tedaviyi planlamasına yardımcı olur.

Çoğu durumda, lenfoma (hem Hodgkin hem de Hodgkin Dışı) kanserin ne kadar yayıldığına bağlı olarak 4 aşamaya ayrılır:

Aşama I -

  • Lenfoma sadece bir adet lenf düğümü bölgesinde (ancak aynı bölgede birden fazla lenf düğümünde olabilir; veya
  • Lenfoma, lenfatik sistemdeki organlar (lenfoid organ) arasından yalnızca bir tanesinde; veya
  • Lenfoma, lenfatik sistem dışında bulunan organlardan yalnızca bir tanesinin sadece bir bölümünde görülmüştür.

Aşama II -

  • Lenfoma diyaframın aynı tarafında (yukarıda veya aşağıda) olan 2 veya daha fazla lenf nodu bölgesinde görülmüş; veya
  • Lenfoma yalnızca bir adet lenf nodu bölgesinde görülmekle beraber ayrıca yakındaki bir organa da yayılmıştır

Aşama III -

  • Lenfoma, diyaframın hem üstünde hem de altında olmak üzere en az birer tane lenf nodu alanında görülmüştür; veya
  • Lenfoma, diyaframın hem üstündeki hem de altındaki lenf düğümü bölgelerinde bulunmuş ve dalağa veya yakındaki bir organa ya da her ikisine birden yayılmıştır.

Aşama IV -

Lenfoma, lenfatik sistem dışında bir veya daha fazla organa geniş ölçüde yayılmıştır ve yakındaki lenf düğümlerinde de bulunabilir; VEYA

  • Lenfoma, vücudun birbirinden uzak bölgelerindeki 2 organda görülmüştür (ama yakındaki lenf düğümlerinde değildir); VEYA
  • Lenfoma karaciğerde, kemik iliğinde, akciğerlerde veya beyin omurilik sıvısındadır.

Bazen hastalığın belirli özelliklerini tanımlamak için bu aşamalara başka açıklamalar da eklenir. Hodgkin Dışı Lenfoma da dereceye göre sınıflandırılır:

  • Düşük dereceli (indolent lenfoma olarak da adlandırılır) yavaş ilerleyen lenfoma anlamına gelir[4].
  • Orta dereceli ve yüksek dereceli (agresif lenfoma olarak da adlandırılır) hızlı ilerleyen lenfoma anlamına gelir ve mümkün olan en kısa sürede tedaviye başlanması gerekir[5].

Deri lenfoması şu şekilde kategorize edilir:

  • Cilt yüzeyinin ne kadarının etkilendiği
  • Lenfomanın lenf düğümlerine ve diğer organlara ne kadar yayıldığı
  • Kandaki lenfoma hücrelerinin sayısı (bu her zaman kullanılmaz).

Çocuklarda Hodgkin Dışı Lenfoma için de farklı bir evreleme sistemi kullanılmaktadır.

Tedavi seçenekleri

Kanserli kişilerin tedavi ve bakımı genellikle multidisipliner ekip olarak adlandırılan hem tıbbi hem de yardımcı sağlık profesyonellerinden oluşan bir ekip tarafından sağlanır.

Lenfoma tedavisi şunlara bağlıdır:

  • Hastalığın evresi ve derecesi
  • Kanserin yeri
  • Semptomların şiddeti
  • Hastanın genel sağlık durumu ve istekleri

Tedavi aşağıdakileri içerebilir.

Ameliyat

Cerrahi, lenfoma tedavisinde nadiren kullanılır. Ancak dalak, tiroit veya mide gibi organlarda başlamış ve henüz bu organlardan dışarıya yayılmamış lenfomalar için kullanılabilir. Bunun yanı sıra, cilt lenfomalarını tedavi etmek için de kullanılabilir (tamamen çıkarılabilecek az sayıda cilt lezyonu varsa).

Kemoterapi

Radyasyon tedavisi ile kemoterapi lenfoma için ana tedavilerden biridir. Bu 2 tedavi sıklıkla birlikte kullanılır. Kemoterapi, agresif Hodgkin Dışı Lenfoma için ana tedavidir[1]. Tedavi, hap olarak verilen veya damar içine enjekte edilen (intravenöz) ilaçların bir kombinasyonunu içerebilir [2]. Hastalar tedavi boyunca takip edilir ve testler kanser belirtisi göstermeyene kadar birden fazla tedavi alabilirler [3].

Lenfoma tedavisinde kemoterapi kullanılması tümör lizis sendromu adı verilen bir yan etkiye neden olabilir. Vücuttaki çok sayıda lenfoma hücresinin kemoterapi ilaçları tarafından öldürüldükten sonra parçalandığında içeriklerini kan dolaşımına bırakır. Bu durum böbrekleri zorlayabilir ve ciddi sorunlara neden olabilir. Bu sendromdan kaçınmak için ekstra sıvılar ve bazı ilaçlar verilebilir.

Steroidler

Steroidler vücutta doğal olarak yapılan hormonlardır. Ayrıca laboratuvarda üretilebilir ve ilaç olarak kullanılabilirler. Steroidler kemoterapinin etkisini artırmak, lenfomayı yok etmeye yardımcı olmak ve bulantı veya kusmayı tedavi etmek için kullanılabilir. Genellikle hap olarak verilirler ancak damar içine de enjekte edilebilirler (intravenöz).

Hodgkin Dışı Lenfoma için kullanılan en yaygın steroidler kortikosteroidlerdir[4]. Hodgkin Lenfoma için kullanılan en yaygın steroidler prednizon veya prednizolondur[5].

Radyasyon tedavisi

Kemoterapi ile birlikte radyasyon tedavisi lenfoma için ana tedavilerden biridir. Bu 2 tedavi genellikle birlikte kullanılır. Radyasyon tedavisinin uzun vadeli yan etkileri olabilir, bu nedenle çocuklarda lenfoma tedavisi sırasında genellikle sınırlıdır veya bundan kaçınılır.

Hodgkin Lenfoma için radyasyon tedavisi genellikle yalnızca başlangıçta lenfomayı içeren lenf düğümlerini ve lenfomanın yayıldığı yakın bölgeleri hedef alır. Bu, vücudun radyasyona maruz kalan alanını azaltır.

Radyasyon tedavisi, diğer organlara yayılmış olan lenfomanın neden olduğu semptomları hafifletmek için de kullanılabilir.

Çok kalın olmayan cilt lenfomalarında, kanser hücrelerini öldürmek için ultraviyole (UV) ışık kullanılabilir. Bu psoralen adı verilen bir ilaçla kombine edilebilir. Hap formunda alınan bu ilaç, UV ışığının hücre öldürücü etkisini artırmak amacıyla kullanılır.

Hedefe yönelik tedavi

Hedefe yönelik tedavi, normal hücrelere zarar vermeden spesifik olarak kanser hücrelerine saldırmak üzere tasarlanmış ilaçlarla yapılan tedaviyi ifade eder. Bu tür ilaçlar kanser hücrelerinin büyüme, bölünme, kendilerini onarma veya diğer hücrelerle etkileşime girme şeklini etkiler.

Bu ilaçlar, kanser hücrelerinin büyümek ve hayatta kalmak için ihtiyaç duyduğu proteinleri hedef alarak çalışır. Bu ilaçların bazıları kanser hücrelerini öldürmek için radyoaktif maddeler kullanır.

Diğerleri kanser hücrelerini öldürmeye yardımcı olmak için kemoterapi ilaçlarıyla birlikte kullanılır. Bazı Hodgkin Dışı Lenfoma türleri, monoklonal antikorlar adı verilen bir grup hedefe yönelik tedavi ilacı ile tedavi edilir[6].  Hodgkin Dışı B-hücreli lenfomaları tedavi etmek için kullanılan en yaygın monoklonal antikor rituximabdır (bu ilaç Hodgkin Dışı T-hücreli lenfomalarda işe yaramaz)[7]. Diğer monoklonal antikor türleri arasında brentuximab vedotin, obinutuzumab ve alemtuzumab bulunmaktadır.

Deri lenfomalarını tedavi etmek için başka hedefe yönelik ilaçlar kullanılabilir.

İmmünoterapi

İmmünoterapi, bağışıklık sisteminin kanser hücrelerine saldırma yeteneğini artıran ilaçlarla tedaviyi içerir. İnterferon adı verilen bir ilaç, bazı lenfoma türlerini tedavi etmek için immünoterapide kullanılabilir, ancak ciddi yan etkileri olabilir.

Talidomid ve lenalidomid gibi diğer ilaçlar, diğer tedaviler işe yaramadığında kullanılabilir. Bu ilaçlar bağışıklık sistemini etkiler - ancak tam olarak nasıl çalıştıkları henüz bilinmemektedir.

Topikal ilaçlar

Doğrudan cilde uygulanan ilaçlar (topikal ilaçlar) erken evre cilt lenfomalarını tedavi etmek için kullanılabilir. Bunlar arasında topikal kortikosteroidler, kemoterapi ilaçları, retinoidler ve immünoterapi ilaçları bulunur.

Kök hücre nakli

Kemik iliği yüksek doz kemoterapi tedavisi nedeniyle tahrip olmuşsa kök hücre nakli kullanılabilir. Bu, kemik iliğindeki hasarlı veya tahrip olmuş kan kök hücrelerini sağlıklı olanlarla değiştirmek için kullanılır. Bunlar kendi kan kök hücreleriniz (otolog kök hücre nakli olarak adlandırılır) veya bir donörden (allojenik kök hücre nakli olarak adlandırılır) olabilir.

Başka bir kişiden kök hücre nakli ancak o kişinin doku tipinin sizinkiyle yakından eşleşmesi halinde mümkündür. En iyi donör genellikle yakın bir akrabadır. Hastanın kendi vücudundan alınan kök hücre nakilleri lenfoma tedavisinde daha yaygındır. Hücreler kemoterapi tedavisinden önceki haftalarda kandan veya kemik iliğinden alınır ve daha sonra hastanın kan dolaşımına geri verilir.

Aktif izleme[8]

Düşük dereceli Hodgkin Dışı Lenfomanın hemen tedavi edilmesi gerekmeyebilir. Bunun yerine, kanseri izlemek için düzenli kontroller yaptırabilirsiniz (aktif izleme, dikkatli bekleme veya izle ve bekle olarak adlandırılır). Erken tedavi yan etkilere neden olabileceğinden veya vücudunuzu tedaviye dirençli hale getirebileceğinden, aktif izleme yöntemi, kanseri hemen tedavi etmekten daha iyi olabilir.

Takip

Tedaviden sonra, kanserin geri gelip gelmediğini (nüks edip etmediğini) kontrol etmek veya tedavinin yan etkilerini kontrol etmek için düzenli takibe ve testlere ihtiyacınız olacaktır. Farklı lenfoma türlerinin farklı tedavileri ve görünümleri vardır, bu nedenle ihtiyacınız olan takip bakımı lenfoma türüne bağlı olacaktır.

Bazı kişilerde lenfomayı kontrol altında tutmak için düzenli kemoterapi veya radyasyon terapisi gerekebilir.

İlerlemiş hastalık

Tedavi başarısız olursa, hastalığın semptomlarını kontrol altına almak için palyatif tedavi en iyi seçenek olabilir. Palyatif tedavi, tümörleri küçültmek veya büyümelerini yavaşlatmak için radyasyon tedavisi ve kemoterapiyi içerebilir. Ayrıca ağrı ve mide bulantısını hafifletmek için başka ilaçlar da kullanılabilir.

Tekrarlayan kanser

Lenfoma tedaviden sonra geri gelebilir (nüks edebilir). Kanser, orijinal kanserin geliştiği aynı yerde geri gelebilir. Kanser vücudun başka bir yerinde geri gelirse buna ikincil kanser denir.

Tekrarlayan veya ikincil lenfoma tedavisi kemoterapi, radyasyon tedavisi, hedefe yönelik tedavi veya kök hücre naklini içerebilir. Uygun tedavi seçeneği şunlara bağlıdır:

  • Lenfomanın geri geldiği yer
  • Kullanılan ilk tedavinin çeşidi
  • İlk tedaviden bu yana geçen süre
  • Hastanın genel sağlık durumu
E-Bültenimize Kaydolun